کارا مادا

از ویکی‌واژه
گرته‌ای از سنگ نوشته بیستون

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پارسی باستان

آوایش[ویرایش]

  • /کارا/مادا/

اسم خاص[ویرایش]

کارامادا

  1. اصطلاحی در سنگ نبشته بیستون به زبان داریوش اول، به معنی مردم سلحشور مادی که در جماعت‌های بودند، تعبیر شده.
    کارامادا متشکل از دو کلمه کارا و مادا که ممکن است لشکر کاری کشور و قوم ماد باشد. kâra mâda hyu vis patiyâha افراد عادی جماعت مادی. kâra hya upâ mâmâha جنگاوران حرفه‌ای و اعیان و بزرگان اصیل و نظامی.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

اسم مرکب[ویرایش]

کار آمادا

  1. اصطلاح باستانی کار آمادا ممکن است در زبان فارسی امروز، به صورت کار آماده یا بشکل واضحتر «آماده کار» ترجمه گردد و کنایه از لشکر یا جنگجویان همیشه آماده عملیات بوده است.

––––

منابع[ویرایش]

  • تاریخ ماد: ص ۳۰۷/۸