کاره
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- پارسی باستان
آوایش[ویرایش]
- [کاره]
قید[ویرایش]
کاره
- از اصطلاحات کتیبه‌بیستون در زمان داریوش هخامنشی به معنی مردم سلحشور یا جنگجویان تعبیر شده‌است.
- کاره در گویش بهاری به معنی محکم٬ ضربه محکم و امثال آن است.
ریشه شناسی ۳[ویرایش]
- عربی
- ناخوش، ناپسند.
- پشتواره، بستة کوچک از هیزم و علف.
- (صفت نسبی): مستعد، لایق کار.
- صاحب شغل و مقام.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
Translations
|