کاچه
فارسی[ویرایش]
(چِ)
ریشه شناسی
اسم[ویرایش]
- چانه و زنخ.
- خوشی، طرب. کچول هم گفته شده.
- واژه کاسه در زبان فارسی و عربی ریشهً اوستایی و سانسکریتی دارد و از واژه کاچه به معنی شیشه، آبگینه، آیینه، لیوان، جام و کریستال اخذ شده‌است. این واژه چنان‌که در واژه پهلوی کاسوک (کاسه پشت، لاکپشت) دیده می‌شود، به همین صورت کاسه در ایران پیش از اسلام رایج بوده‌است
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین