کتابخانه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /کِتاب/خانِه/

اسم مرکب

کتاب‌خانه

1. محلی عمومی با کتاب‌های متعدد و سالن مطالعه که اشخاص برای مطالعه یا به امانت گرفتن کتاب به آنجا مراجعه می‌کنند. جای نگهداری کتاب و نسک.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلبانیایی: bibliotekë
• آلمانی: Bibliothek ^de
• اسپانیایی: biblioteca ^es
• اسلواکیایی: knižnica ^sk
• انگلیسی: library ^en
• ایتالیایی: biblioteca ^it
• پرتغالی: biblioteca ^pt
• تاجیکی: китобхона ^tg
• ترکی استانبولی: kütüphane ^tr
• چکی: knihovna ^cs
• روسی: библиотека ^ru
• فرانسوی: bibliothèque ^fr
• هلندی: bibliotheek ^nl
• یونانی: βιβλιοθήκη ^el

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن