کشمش
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- /کِشمِش/
اسم[ویرایش]
کشمش
- (گیاهی): نوعی انگور ریز و مرغوب و بیدون هسته.
- (گیاهی): دانههای خشک شده میوه انگور کشمش؛ مویز.
- واژه کشمش معادل ابجد 660 تعداد حروف 4 تلفظ [kešmeš] نقش دستوری اسم ترکیب ) پهلوی ( اسم ) ( زیست شناسی مختصات ( کِ مِ ) ( اِ. ) آواشناسی keSmeS الگوی تکیه WS شمارگان هجا 2
جستارهای وابسته[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین