کماندار
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /کَمان/دار/
صفت فاعلی
[ویرایش]کماندار
- (قدیم): آنکه به تیر و کمان مجهز است یا آنکه در تیراندازی با کمان مهارت دارد. تیرانداز.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین