کهتری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /کِهتَری/

حاصل مصدر[ویرایش]

کهتری

  1. کهتر بودن، کوچکی، چاکری.
    جز از کهتری نیست آیین من/ مباد آز و گردنکشی دین من «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه