کهین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /کِهین/

صفت[ویرایش]

کهین

  1. کوچکترین، خردترین، کهتر. مقابل مهین.
    نشیند کهین نزدِ مهتر پسر/ مهین باز نزدِ کهین تاجور «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

ترجمه‌ها

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=کهین&oldid=865981»