پرش به محتوا

کوچ‌بر‌کوچ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /کوچ/بَر/کوچ/

اسم مرکب

[ویرایش]

کوچ‌برکوچ

  1. (قدیم): پی‌در‌پی و بی‌توقف؛ بی‌وقفه؛ یکسره.
    جناب اسماعیل ... به شوق نعمت موعود و طوف کعبهْ مقصود، کوچ بر کوچ می‌رفت. «قائم‌مقام‌فراهانی»

مترادف‌ها

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ‌ سخن