گاو

فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /گاو/
اسم[ویرایش]
گاو
- از حیوانات اهلی علفخوار و شیر ده.
- نام دومین برج از برجهای منطقهالبروج، که خورشید در اردیبهشتماه در این برج دیده میشود ثور.
مثال[ویرایش]
- گاو پیشانی سفید: کنایه از آدم انگشتنما.
- گاو بیشاخ و دم: کنایه از آدم درشت هیکل و بیفرهنگ، شخص ابله.
- گاو کسی زاییدن: کنایه از اتفاق نامساعدی برای کسی افتادن.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|