گرده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /گَردِ/

اسم[ویرایش]

گَردهِ

  1. طرح یا تصویری که از طرح یا تصویر دیگر کپیه کنند.
  2. (قدیم): گردی که زنان برای بزک مورد استفاده قرار می‌دادند، پودر.

اسم[ویرایش]

گُردهِ

  1. شانه، دوش، کتف، پشت، بالای کمر.
  2. کلیه. ؛بر ~ی کسی سوار شدن کنایه از: اراده و اختیار او را به دست گرفتن.
صفت مرکب[ویرایش]

گِردهِ

  1. هر چیز گرد و مدور مانند نان.

زبان دیگر[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /گَردِ/

اسم[ویرایش]

  1. طعم گَس.
    چئوخ گردِ بُ، گئوتِه گئوتِه.
    خیلی گَسه، بردار بردار.


––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]