گز

فارسی

(گَ) ( گِز) نگاه کردن؛خیره شدن به شخص یا چیزی

اسم

1. واحد طول که در قدیم معادل ۲۴ انگشت بود. ؛ ~نکرده پاره کردن کنایه از: کاری را نسنجیده و از روی بی فکر کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(گَ یا گِ)

1. گاز: دندان، سن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

1. نوعی تیر بی پر.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

1. نوعی پارچه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

صفت

1. گس.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم

1. درختچه‌ای زینتی از تیرة گزها با برگ‌های ریز و به هم فشرده که دارای گل‌های منظم و صورتی یا سفید رنگ

استعاره

1. از ساقة آن ماده‌ای شیرین و مطبوع به نام گزانگبین خارج می‌شود.
2. نوعی شیرینی که آن را با شیرابة گیاه گز درست می‌کنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

1. گز چیست

همچنین گز نوعی شیرینی سنتی در شهر اصفهان است. (سوغات اصفهان)

برگردان‌ها

انگلیسی

tamarisk

• pimple
• miliary
• miliaria
• tick