گزافه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /گَزافِه/
صفت[ویرایش]
گزافه
کهن واژه[ویرایش]
- گزافه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش گَز - آفه قابل تجزیه باشد؛ و تلویحاً به معنی گَشتزن یا جستجوگر مانند افعی بوده است.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه