گلبرگ

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /گُل/بَرگ/

اسم مرکب

گلبرگ

1. برگ گل.

   نگاری بُد اندر شبستان اوی/ ز گلبرگ رخ داشت وز مشک موی «فردوسی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: petal
• calycle
• sympetalous
• gamopetalous
• envelope
• corolla
• apetalous

• tetrapetalous
• ligule
• labium
• snowbush
• picotee
• heteropetalous
• homogamy

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه