پرش به محتوا

گلبرگ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /گُل/بَرگ/

اسم مرکب

[ویرایش]

گلبرگ

  1. برگ گل.
    نگاری بُد اندر شبستان اوی/ ز گلبرگ رخ داشت وز مشک موی «فردوسی»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه