گلشن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /گُلشِن/
اسم[ویرایش]
گلشن
- گلزار، گلستان، محل رویش گلها.
- شهرستان گلشن واقع در استان سیستان و بلوچستان،
صفت[ویرایش]
- گلشن یا به تعبیری گلشأن، در حد و جمال گل، همطراز گل.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین