پرش به محتوا

گلگلی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /گُل/گُلی/

اسم مرکب

[ویرایش]

گلگلی

  1. منسوب به گُل؛ پارچه گلگلی. کلکلی.
    گُلگُلی با گاف فارسی بوده و گَلگَلی از ریشه گیاه. «خداوند الموت»

منابع

[ویرایش]
  • خداوند الموت