گل قند

(~. قَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• فارسی و معرب

اسم مرکب

نوعی مربا که از برگ‌های گل سرخ و شکر (یا قند)

1. در آفتاب پرورش دهند و آن به منظور تقویت و لینت مزاج تجویز می‌شده، گلشکر، گلنگبین.

منابع

• فرهنگ لغت معین