پرش به محتوا

گوهر‌شاهوار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • شاهنامه

آوایش

[ویرایش]
  • /گوهَر/شاهوار/

اسم مرکب

[ویرایش]

گوهر‌شاهوار

  1. گوهری شاهانه، که منوچهر هنگام جلوس به سام نریمان در مجلس تاجگذاری بخشید.
    برو آفرین کرد بس شهریار/ بسی دادش از گوهر شاهوار «فردوسی»

منابع

[ویرایش]
  • شاهنامه