منوچهر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- شاهنامه
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ منوچهر دارد |
آوایش[ویرایش]
- /مَنو/چِهر/
اسم خاص[ویرایش]
منوچهر
- نبینه فریدون، نوه ایرج، فرزند ماهرخ و پشنگ اول؛ و یکی از پادشاهان اسطوره‌ای در شاهنامه.
- مَی روشن آمد ز پرمایه جام/ مر آن چهر دارد منوچهر نام «فردوسی»
- منوچهر ممکن است تصحیف شده منوچَر باشد که مفهوم از آن بلند پروازی و یکه‌تازی است.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس/ شاهنامه/