یهوه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عبری
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ یهوه دارد |
آوایش[ویرایش]
- /یَهُ/وهَ/
اسم خاص[ویرایش]
یهوه
- (ادیان): اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده‌است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.[۱]
- لیکن، وقتی کتاب مقدس نوشته شد، در حدود ۷۰۰۰ بار نام یَهُوَه در آن به چشم میخورد! — خروج ۳:۱۵؛ مزمور ۸۳:۱۸، در سِفْرِ خروج (۱۴/۳) یهوه «منم که منم » یا «هستم آنکه هستم » معنی می‌دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. (قاموس کتاب مقدس). [۲]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- لغت‌نامه دهخدا
- فرهنگ لغت معین
پانویس[ویرایش]
- ↑ خدا از عناوین بسیاری برخوردار است، ولی فقط یک نام دارد. آن نام، یَهُوَه است. در اکثر کتب مقدسه، نام خدا را حذف و عناوینی مانند خداوند یا خدا را جانشین آن کرده‌اند.
- ↑ برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می‌دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می‌شود.