یهوه

الشادای

فارسی

ریشه‌شناسی

• عبری

اسم

1. اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده‌است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

1. خدا از عنوانهای بسیاری برخوردار است،‏ ولی فقط یک نام دارد. آن نام،‏ یَهُوَه است.
2. در اکثر کتاب مقدسها،‏ نام خدا را حذف و عنوانهایی مانند خداوند یا خدا را جانشین آن کرده‌اند.
3. لیکن،‏ وقتی کتاب مقدس نوشته شد،‏ در حدود ۷۰۰۰ بار نام یَهُوَه در آن به چشم میخورد! — خروج ۳:‏۱۵؛ مزمور ۸۳:‏۱۸

در سِفْرِ خروج (14/3)

یهوه «منم که منم » یا «هستم آنکه هستم » معنی می‌دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. (قاموس کتاب مقدس )

. کلمه یهوه در زبان سامی از چهار حرف اصلی (ی ،ه' ، و، ه')

1. ساخته شده و تلفظ اصلی و ابتدایی این واژه «یَهُو» و «یاهو» بوده‌است و به معنی ابدیت و سرمدیت.
2. ‍‍
3. برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می‌دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می‌شود.

(لغت نامه دهخدا)

برگردان‌ها

انگلیسی

jhvh

• yahweh
• yahveh