یِخ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /یِخ/

قید[ویرایش]

یِخ

  1. به معنی بزن زمین یا فعل دستوری خراب کن، ویران کن در زبان فارسی.
    یِخ یِرهَ بِلَسِه نِه!
    بزنش زمین!