abscise

انگلیسی

ریشه

از واژهٔ لاتین abscīsus، صفت مفعولی کامل فعل abscīdō («قطع کردن») که از دو بخش («بریدن») abs- + caedō ساخته شده‌است.

آوایش

• در گویش انگلیسی معیار: /əbˈsaɪz/

فعل

abscise (سوم شخص مفرد در حال ساده abscises، حال استمراری abscising، گذشتهٔ ساده و گذشتهٔ کامل abscised)

1. (فعل متعدی) قطع کردن
2. (فعل لازم، در گیاه‌شناسی) جدا شدن از راه ریزش، افتادن یا رها شدن

هم خانواده

• scabies

لاتین

1. abscīse

صفت

1. مفرد مذکر آوایی از abscīsus