annoy

انگلیسی

فعل

annoy (سوم شخص مفرد از حال ساده annoys, حال استمراری annoying, گذشته ساده و اسم مفعولی annoyed)

1. annoy

آوایش

[ə'nɔɪ]

1. آزردن، اذیت‌کردن، رنجاندن