پرش به محتوا
همچنین بنگرید به: bàxϑri
اوستایی
- انشاء باخدی در متون اوستای دوران اشکانیان بویژه زمان ولخش یا همان بلاشاول ، سده اول میلادی و دوران رواج زبان پارسی میانه ثبت شدهاست..
- این اصطلاح با بلخ و باختر مترداف عنوان شده ولی به عمل نگاه کردن در گویش بهاری باخدِ و در گویشهای مشابه باخدی و باخدِر گفته میشود.
