baxl
همچنین بنگرید به: bàxϑi
فارسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
اوستایی
- انشاء باخل در متون اوستای دوران اشکانیان بویژه زمان ولخش یا همان بلاشاول ، سده اول میلادی و دوران رواج زبان پارسی میانه ثبت شدهاست..
- مترداف با بلخ عنوان شده و در گویش بهاری فعل نگاه کردن، ایستاده به کسی را برانداز نمودناست. متردافهای آن باخدِ، باخدی، باخدِر میتواندباشد.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد ISBN 964-445-106-6
برگردانها[ویرایش]
|