brag

انگلیسی

ریشه‌شناسی

گرفته شده از bragr در اسکاندیناوی باستان («بهترین، پیش ترین، درجهٔ یک») و یا آمده از واژهٔ braka آمیخته‌ای از انگلیسی باستان و اسکاندیناوی باستان («شکایت کردن، غرغر کردن»).

آوایش

• پساوند انگلیسی:-æɡ|-æɡ

فعل

brag (سوم شخص مفرد حال ساده brags، حال استمراری bragging، گذشته ساده و گذشته استمراری bragged)

1. داشتن غرور بیش از اندازه به خاطر داشتن چیزی یا توان انجام کاری یا کاری که پیشتر انجام شده‌است، با صدای بلند از خود تعریف کردن

هم معنی

• boast

عبارت‌های گرفته شده

• braggart
• bragging rights

برگردان در دیگر زبان‌ها

to boast

• عربی: تباهی‎ (tabaahaa)
• بلغاری: хваля се (hvalja se), перча се (perča se)
• چینی:

  ماندارین: 吹牛 cmn(cmn) (chuīniú), 吹噓 cmn(cmn), 吹嘘 cmn(cmn) (chuīxū), 自誇 cmn(cmn), 自夸 cmn(cmn) (zìkuā)

• چکی: chvástat se
• دانمارکی: prale
• هلندی: opscheppen
• فنلاندی: kerskailla (jollakin), kerskua (jostakin), rehennellä, leuhkia

• فرانسوی: fanfaronner, se vanter
• آلمانی: prahlen (de), angeben (de)
• ایتالیایی: vantarsi it(it)
• ژاپنی: 自慢する (jiman-suru), 力む (rikimu)
• روسی: хвастаться (ru) (xvástat'sja)
• اسپانیایی: fanfarronear es(es), presumir es(es), jactarse

اسم

brag

1. نوعی ورق بازی، کارت بازی، شناخته شده با نام three card brag.

صفت

1. درجهٔ یک، عالی

هم خانواده

• garb

دانمارکی

ریشه‌شناسی

از brak در اسکاندیناوی باستان

اسم

1. بنگ، صدای بلند ناگهانی

عبارت‌های مرتبط

• فعل brage

فعل

brag

1. حالت امری فعل brage