impetuous

انگلیسی

ریشه‌شناسی

از انگلیسی میانه، از فرانسوی باستان impetueux، از Late Latin impetuōsus (“خشونت‌بار”)، از لاتین impetus (“حمله، خشونت”).

تلفظ

• آیپا: /imˈpɛtʃuəs/

• بشنوید (us)
  (پرونده)

صفت

impetuous (نسبی more impetuous, عالی most impetuous)

1. تند و شدید، بی پروا

مترادف

• impulsive
• hasty
• rash
• hotheaded