instance

انگلیسی

اسم

instance (جمع instances)

1. یه وضعیت، رویداد، یا حقیقت مشخص، به‌ویژه یه مثال از چیزی که معمولا رخ می‌دهد:

   There have been several instances of violence at the school.

2. [برنامه‌نویسی] یه نمونه (شی ساخته‌شده) از یه کلاس خاص

فعل

instance (سوم شخص مفرد حال ساده instances، حال استمراری instancing، گذشته ساده و گذشته استمراری instanced)

1. ارایه‌ی چیزی به‌عنوان مثال:

   She argued the need for legal reform and instanced several recent cases with grossly unfair verdicts.

برگردان

ترجمه‌ها

• فارسی: هستیک‎ (fa)، نمونه‎ (fa)، مثال‎ (fa)، مثال زدن‎ (fa)