آتش‌فشان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتش/فِشان/
صفت
[ویرایش]
آتش‌فشان
- (علوم‌زمین): حفره‌ای برآمده در پوسته زمین که از آن گدازه، خاکستر، و گاز به بیرون فوران می‌کند.
- کوهی که از دهانه آن مواد سیال سوزان و خاکستر و آتش بیرون آید. کوهی که چنین حفره‌ای دارد.
- آنچه آتش فشاند. فواره آتش.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن