آزمایش
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آزِمایش/
اسم مصدر[ویرایش]
آزمایش
- سنجش و بررسی برای ارزیابی کسی یا چیزی، آزمون، امتحان، تست، تجربه.
- فعالیتی عملی برای اثبات یک نظریه یا شناخت رفتار اشیا در وضعیت مورد نظر.
- بررسی مادهای به منظور دریافتن نوع و میزان ترکیبات یا خواص آن ماده.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین