امتحان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /اِمتِحان/
اسم مصدر[ویرایش]
امتحان
- جمع امتحانات؛ سئوال کردن بصورت کتبی یا شفاهی برای سنجش میزان اطلاعات و آموخته‌های جواب دهنده؛ آزمودن.
صفت[ویرایش]
- آزمایش، تجربه.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
آزمون — آزمون را ببینید
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین