اجر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَجْر/

اسم

اجر

1. پاداش، جزا. مزد، اجرت. ثواب. نیرمَت پهلوی.

   خودش به او اگر جمیل عطا فرماید. «جمال‌زاده»

کهن واژه

1. اجر ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اَ - جَر تلفظ می‌شده؛ که مفهومی مانند خشن، لجوج باضافه پیشوند ندایی «اَ» بوده است.

واژه‌های مشتق شده

اجر دادن، اجر بردن، اجر و قرب

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس