ایچ
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اِیچ/
اسم
[ویرایش]ایچ
- در گویش گنابادی یعنی فریادی که هنگام درد و یا شکنجه از انسان خارج میشود. آخ و واخ.
قید
[ویرایش]- هیچ.
- فراوان شنید ایچ پاسخ نداد/ دلش خیره بینیم و سر پر ز باد «فردوسی»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه
زبان دیگر
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
اسم
[ویرایش]اِیچ