ایچ

فارسی

ریشه‌شناسی

• فارسی

آوایش

• /اِیچ/

اسم

ایچ

1. در گویش گنابادی یعنی فریادی که هنگام درد و یا شکنجه از انسان خارج میشود. آخ و واخ.

قید

1. هیچ.

   فراوان شنید ایچ پاسخ نداد/ دلش خیره بینیم و سر پر ز باد «فردوسی»

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• بهاری

اسم

اِیچ

1. مترادف بنوش در زبان فارسی، که هنگام تعارف نوشیدنی خُنک یا گرم به مهمان گفته میشود.

   سَن‌ ایچ.

   شما بنوش.