برده
(بَ دِ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]صفت
[ویرایش]- غلام، کنیز.
- اسیر.
از واژگان برده در فارسی باستان «ورته» (اسیر)، در اوستایی «وَرِته» در فارسی میانه «وَرْدَگ» (اسیر و زندانی) و وردگیه (اسارت) را می‌توان نام برد. در متون زبان پهلوی، برده غالباً «انشهریگ» یا «بنده» نامیده شده‌است
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- slave