پرش به محتوا

تون

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /تون/

اسم

[ویرایش]

تون

  1. جایی حفره مانند در زیر خزانه آب‌گرم حمام‌هایی قدیمی برای سوخت، آتشدان حمام. گلخن.
    تون ممکن است در زبان معیار باستان به کون تعبیر می‌شده است. آلتون، خاتون، کارتون.
  2. (جانوری): ماهی، ماهی‌تُن.

نام‌جا

[ویرایش]
  1. شهری باستانی در جنوب خراسان. طون.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس

جانوری