کون

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. سرین، نشستگاه. كپل. ؛ ~ کسی گُهی بودن کنایه از: در کاری مشکوک دست داشتن. ؛ ~ سوزه کنایه از: حسادت شدید. ؛~ گشاد بودن کنایه از: تن به کار ندادن، تنبل و بی حال بودن. ؛ ~ شور کنایه از: نجس، بی دین و لامقارسی

ذهب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(کَ یا کُ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. هستی، وجود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

مقعد=سوراخ دفع ضایعات بدن

در محاوره[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
ass