دشمن
(دُ مَ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]ش همان دُژ است به معنی « بد » دَشمن یعنی منِ بد، دُشمن که در کردی دُژمِن گفته می شود یعنی آدم بد در برابر بَهمَن که آدم خوب است.
اسم
[ویرایش]- آن که بد فرد دیگری را خواهان است ؛ عدو.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اسم
[ویرایش]- دشمن
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
- ایتالیایی
صفت
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- hostile