سوار

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /سَوار/

اسم

سوار

1. کسی که بر روی اسب و مانند آن نشیند و از جایی به جایی رود.
2. (عامیانه): مسلط، چیره.

زبان دیگر

ریشه لغت

• عربی

سوار

1. دستبند زنانه، دست برنجن.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین