صوفی
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /صِوفِی/
صفت نسبی
[ویرایش]
صوفی
- (تصوف): درویش، پیرو یکی از غرفه‌های تصوف. پشمینه پوش. پیرو طریقت تصوف.
- نامی که عرفای اسلامی را بدان می‌خوانند.
مترادف ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن