طایفه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /طایِفِه/
اسم
[ویرایش]
طایفه
- افرادی که با یکدیگر نسبت فامیلی یا خویشاوندی دارند؛ تیره، دسته، قوم، طائفة.
- طایفه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش طای - فِه قابل تجزیه باشد؛ که فِه ممکن است همان پسوند عیلامی پِه باشد.
- مؤنث طایف. مفردِ طوایف.
- پاره‌ای از چیزی.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سحن