پرش به محتوا

پرچین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(پُ)

صفت مرکب

[ویرایش]
  1. پرپیچ و تاب، پرشکن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(پَ)

اسم مرکب

[ویرایش]
  1. دیواری که از آمیختن گِل و شاخه‌های درخت و بوته، گرداگرد باغ یا کشتزار درست کنند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
ایتالیایی

اسم

[ویرایش]

siepe

انگلیسی
palisade