پرش به محتوا

پند

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /پَند/

اسم

[ویرایش]

پند

  1. اندرز، نصیحت.
    یکی پند گویم ترا من درست/ دل از مِهر گیتی ببایدت شُست «فردوسی»
  2. عهد، پیمان. چاره، تدبیر. بند. مکر، حیله.
  3. مقعد، نشستنگاه، دبر.
  4. فن کشتی‌گیری، حیله کشتی.

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه