آبا
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آبا/
اسم[ویرایش]
آبا
- پدران، و پدر بزرگ و پدر پدر بزرگ و ... پدران از سه نسل پیش.
- سلسله آبا و اُمهات ... در ساختمان صوری و معنوی ... مداخله دارند. «مستوفی»
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- بهاری
اسم[ویرایش]
آبا
- آبا ممکن است از دو بخش آ - با شکل گرفته باشد و اصطلاح ندایی برای جلب توجه است.
- آ با اُدِ یا.
- ببین اونه ها.
- آ با اُدِ یا.
برگردان‌ها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن