آشکاری

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آشکاری/

حاصل مصدر[ویرایش]

آشکاری

  1. آشکار بودن.
  2. (قدیمی): عمل و شغل آش کار، آشپز.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین