آفاق
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /آفاق/
اسم[ویرایش]
آفاق
- افق‌ها. سرزمین‌ها. همه جای کره زمین. جمعِ افق.
- (مجاز): عالم ظاهر، جهان ماده. آفاق و انفس. کرانه‌های آسمان.
- (قدیم): اطراف، نواحی، دشت.
برگردان‌ها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین