آهنگ
(هَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- قصد، عزم.
- حمله، صولت.
- نوا، لحن.
- فحوی، مفاد.
- سان، گونه، روش.
- قطعة موسیقی.
- هر صدای موزون.
- میزان تغییر چیزی در طول زمان، روند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(آهَنگ)
اسم[ویرایش]
آهنگ (جمع آهنگ‌ها)
- عزیمت.
- قصد.
- عمد.
- اندیشه.
- توجه به.
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- tonicity
- tone
- tonality
- sonance
- setting
- music
- intonation
- cadence
- air
- unisonous
- unisonant
- unisonal
- tuneless
- tuneful
- tuneable
- tune
- tunably
- tunable
- toneless
- symphony orchestra
- symphonist
- symphonious
- symphonic
- sonant
- scout
- rhythm
- peanoforte
- opera
- note
- musical
- melody
- melodic
- lilt
- lay
- instrumentation
- inharmonious
- inharmonic
- homophonic
- harmonist
- harmonic
- fantasie
- fantasia
- dead march
- consonant
- concordant
- compositor
- composer
- canorous
- boy scout
- tritone
- toom
- supertonic
- sottovoce
- melodize
- larghetto
- jig
- isotonic
- hit off
- harmonize
- harmonization
- finale
- coordinator
- coordinate
- coda
- chant
- bellwether
- attune
- adagio
- tonal
- tenderfoot
- syncopation
- swing
- rhythmic
- monophony
- galliard
- counterpoint
- contrapuntal
- chorus
- chime in
- tin pan alley
- octet
- intonate
- dissonance
- cub scout
- achromic
- achromatic
- accent
- tone deaf
- heroic stanza
- accelerando
- part song
- camporee
- grace note
- cadenza
- verism
- jam session
- ground bass
- harmonic motion
- double bar
- tone language