آچاررینگی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آچار/رِینگِی/
اسم مرکب[ویرایش]
آچاررینگی
- (فنی): آچاری با دهانه بسته شش یا دوازده گوش.
مترادف‌ها[ویرایش]
- آچار، آچار‌آلن، آچار‌بکس، آچار‌پیچ‌گوشتی، آچار‌چرخ، آچار‌چهار‌سو، آچار‌درجه، آچار‌دو‌سر، آچار‌شش‌پر، آچار‌شش‌سو، آچار‌شلاقی، آچار‌شمع، آچار‌فرانسه، آچار‌کلاغی، آچار‌گلویی‌‌خاردار، آچار‌لوله‌‌گیر، آچار‌مغزی، آچار‌هواگیری، آچار‌تخت، آچارجک، آچارخور، آچاردن، آچاررینگی، آچار‌کشی، آچار‌گوساله، آچاریدن
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن