ارثه

از ویکی‌واژه

همچنین بنگرید به: ارته

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • [ار/ ثه]

اسم[ویرایش]

ارثه

  1. تجسم عدالت.
    تمام اصطلاحات دینی اوستا و مجموع مفاهیم دینی و فلسفی آن در میان اقوام ایرانی عمومیت داشتند.

منابع[ویرایش]

ریشه شناسی ۲[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [اَرَ/ ثهَ]

اسم[ویرایش]

ارثه

  1. به مفهوم شعاع اختیار دنیوی و معنوی در گویش بهاری.
    اَرَثهَ تنگ اِئولده به لَسِنهَ
    عرصه بهش تنگ شد.

برگردان‌ها[ویرایش]