ایته

از ویکی‌واژه

همچنین بنگرید به: ایت

فارسی[ویرایش]

رِیشه شناسی[ویرایش]

آوایش[ویرایش]

  • [ئی/تِه]

صفت[ویرایش]

ایته

  1. ~ به معنی تیزی و بُرنده بودن. کاردتیز، جنجرتیز، دندان‌سگ و هر چیزی که آسان بشکافد در گویش بهاری.
    چئوخ ایته دِ علِمِه کَس دِ.
    خیلی تیز بود دستم را برید.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]