ایت
فارسی[ویرایش]
رِیشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /اِیت/
اسم[ویرایش]
- به معنی سگ در گویش بهاری.
- به معنی گم شدن، گم و گور شدن در گویش بهاری.
استعاره[ویرایش]
- تلویحاً مامور، آژدان و امنیه در گویش بهاری.
- ایت کِمِن آنقِر رِه.
- مثل سگ زوزه می‌کشه.
- ایت کِمِن آنقِر رِه.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- انگلیسی
اسم[ویرایش]
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه انگلیسی
|